Öğretmenler Günümüz Kutlu Olsun.
Her ne kadar emekli olmuş olsam da öğretmeye ve öğrenmeye devam ediyorum. İnsan ömrü içinde o kadar çok bilmediği şey var ki, bunu her dinlediğimiz televizyon programlarından, okuduğumuz kitaplardan, gazetelerden ve konuştuğumuz insanlardan o kadar güzel anlıyoruz ki...
Emekli olunca eşimin görevi nedeniyle Kütahya'ya tayin olduk. İlk emeklilik günleri tanımadığım bir çevre, işim yok derken kurslara başladım. Zaten dikiş ve nakışa ilgim vardı. Makine nakışını öğrenmeye çalıştım.
Gördüğünüz panoyu kızım için hazırladım. Mimarlığı yeni kazanmıştı. İnşallah bir gün kendi bürosu olursa bunu kızımın bürosuna asacağım.
Panonun modeli çizilip nakış makaraları ile makine nakışı olarak işlendi. Sarı sim sarmaları tek tek kalıp kesilip etrafı sarıldı. Bana göre burası ne kadar gösterişli olsa da en zor yeriydi. Daha sonra sim makaradan püsküller yapılıp mavi ve beyaz cam boncuklar takıldı.
Şükran ablamın kırılan kalın örgü şişine sim sarıp panoyu taktık. Gerçekten çok güzel bir iş çıktı. Uzun bir zaman alsa da, biraz zorlansam da bu panoya değdiğini düşünüyorum. Her gören de beğenisini ilettiği için kendimi daha mutlu hissediyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder